کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی مزمن مرکز آموزشی درمانی ولی‎عصر (عج) بیرجند

زمینه و هدف: در حال حاضر بیش از یک میلیون نفر در جهان تحت همودیالیز قرار می‎گیرند. عدم کفایت دیالیز یکی از اصلی‎ترین عوامل مرگ و میر در این بیماران می‎باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین کفایت دیالیزهای صورت گرفته برای بیماران همودیالیزی بیمارستان ولی‎عصر (عج) بیرجند انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی و مقطعی بود. 50 بیمار دیالیزی که شش ماه از شروع دیالیز آن‎ها می‎گذشت به روش سرشماری انتخاب شدند. داده‎های فردی، وزن قبل از شروع و پس از اتمام جلسه دیالیز، دور پمپ خون دستگاه، اوره خون قبل از شروع دیالیز و اوره خون بعد از اتمام دیالیز اندازه‎گیری شد. برای اندازه‎گیری اوره خون پس از دیالیز، ظرف یک دقیقه پس از کاهش سرعت خون، تا 50 میلی‎لیتر از خون برگشتی از بدن بیمار گرفته شد و مقادیر آن ثبت گردید. سپس مقادیر urea reduction ration و kt/v (k یا کلیرانس اوره، t یا مدت زمان دیالیز و v یا حجم توزیع اوره در بدن) محاسبه شد و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم‎افزار spss، بیماران در سه طبقه کفایت دیالیز نامطلوب، نسبتاً مطلوب و کاملاً مطلوب قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سن 72/16 ± 70/47 سال، وزن قبل دیالیز 36/12 ± 2/58 و بعد از دیالیز 22/12 ± 2/56 کیلوگرم و میانگین bmi 40/21، اوره قبل از دیالیز 92/37 ± 42/140 و اوره بعد از دیالیز 75/16 ± 32/52 میلی‎گرم در دسی‎لیتر بود. 70 درصد بیماران kt/v بین 9/0 تا 2/1 و 66 درصد urr بین 61 تا 70 درصد داشتند و کفایت دیالیز در حد نسبتاً مطلوب گزارش گردید. میانگین کلی kt/v بیماران 17/1 و urr 8/62 درصد بود. بین bmi، متوسط دور پمپ خون، جنسیت بیماران و تعداد جلسات دیالیز در هفته با کفایت دیالیز ارتباط معنی‎دار آماری وجود داشت (05/0 < (p. نتیجه گیری: پیش‎گیری از end stage renal disease در سطح جامعه و توجه به جزییات استراتژی انتخاب شده از قبیل افزایش ساعات دیالیز، نوع صافی و تعداد جلسات دیالیز در هفته در بخش‎های دیالیز اهمیت دارد